Obraz

"Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja Sam bronić ją będę jako Swej chwały. (Dz. 48)
"Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być Świętem Miłosierdzia. (Dz. 49) "Przez obraz ten udzielać będę wiele łask dla dusz, a przeto niech ma przystęp wszelka dusza do niego". (Dz. 570)
"Te dwa promienie oznaczają Krew i Wodę, objaśnił Jezus Świętej Faustynie -,, blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz... Te dwa promienie wyszły z wnętrzności miłosierdzia mojego wówczas, kiedy konające serce moje zostało włócznią otwarte na krzyżu. Te promienie osłaniają dusze przed zagniewaniem Ojca mojego. Szczęśliwy, kto w ich cieniu żyć będzie, bo nie dosięgnie go sprawiedliwa ręka Boga.”(Dz. 299)
Jeden z żołnierzy przebił mu włócznią bok i zaraz wypłynęła Krew i Woda, Są to promienie miłosierdzia, które posiadają drogocenne znaczenie objawione przez Jezusa, promień czerwony oznacza ostatnią kroplę krwi a biały oznacza kroplę wody. Obydwa promienie, każdy ze swej strony przedstawiają dwa Sakramenty udzielane przez Świętą Matkę Kościół. Biały to sakrament pokuty i przebaczenia a promień czerwony - to Eucharystia albo Komunia. Tak więc, obecność tych dwóch promieni na Obrazie miłosierdzia jest czytelnym zaproszeniem, byśmy często uczestniczyli w Sakramentach, dzięki czemu będziemy mogli rozróżnić
dobro od zła, gdyż pokusy są olbrzymie i zamaskowane, jeśli nie będziemy przyjmowali systematycznie Komunii Świętej, możemy pogrążyć się w złu nie zdając sobie z tego sprawy.

Bóg jest Ojcem, całą Miłością i Dobrem, przebaczy nam wszystkie popełnione grzechy jeśli zwrócimy się z sercem szczerze nawróconym do trybunału Jego miłosierdzia tutaj na ziemi: do,, konfesjonału”.

Jezus powiedział św. Faustynie: "Podaję ludziom naczynie, z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia. Tym naczyniem jest ten obraz     z podpisem:    "Jezu   ufam   Tobie" .(Dz. 327) "Przez obraz ten udzielę wiele łask duszom, on ma przypominać żądania mojego miłosierdzia, bo nawet wiara najsilniejsza nic nie pomoże bez uczynków." (Dz. 742)

Obraz namalowany przez Kazimirowskiego w kooperacji z Siostrą Faustyną, jest zaaprobowany przez samego naszego Pana Jezusa Chrystusa: "Nie w piękności farby ani pędzla jest wielkość tego obrazu, ale w łasce mojej. (Dz. 313) Faktycznie, ciemność w tle przedstawia mrok Jego nieobecności, On jest światłem.

owstaje inny   obraz   Pana   Bożego   Miłosierdzia.
W czasie drugiej wojny światowej, obraz namalowany przez Kazimirowskiego, został opatrznościowo ukryty (nie znano miejsca przechowania). Gdyby był wystawiony, z uwagi na okupację sowiecką i prześladowanie katolików, byłby zniszczony. Powstaje zatem inny obraz Pana Bożego Miłosierdzia namalowany przez Adolfa Hyłę w 1943 roku, ofiarowany, jako wotum dziękczynne za ocalenie jego i rodziny w czasie wojny. Ten drugi obraz jest inspiracją artysty na podstawie opisu św. Faustyny, lecz zrealizowany według własnej idei. Został on poświęcony i umieszczony w Kaplicy Zgromadzenia w Krakowie, gdzie do dzisiaj jest czczony. Obraz ten pomógł bardzo rozszerzyć kult Bożego Miłosierdzia.

Pierwszy zaś, wykonany przez Eugeniusza Kazimirowskiego, nazwany "Obrazem Świętym" przez Papieża Jana Pawła II, który został cudownie ocalony w czasie drugiej wojny światowej, zostaje wydobyty na światło dzienne w 1993 roku. Zostaje poddany głębokiej konserwacji w 2003r. Od roku 2005 zostaje uroczyście umieszczony w ołtarzu centralnym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
w                 Wilnie ,           Litwa            ( ul. Dominikonu 12) .