Święta
Faustyna
Kowalska,
znana
dziś w
całym świecie jako apostołka Miłosierdzia Bożego, urodziła się w
Głogowcu – wsi niedaleko Łodzi, 25 sierpnia 1905 roku. Została
ochrzczona w kościele w Świnicach Warckich, gdzie otrzymała imię Helena
(Kowalska). Była trzecim dzieckiem wśród dziesięciorga
rodzeństwa. Od wczesnych lat dziecięcych odczuwała pragnienie
całkowitego ofiarowania się Bogu. Ukończyła zaledwie dwie klasy szkoły
podstawowej, ponieważ potrzeba wsparcia utrzymania domu sprawiła, że
Helena przeprowadziła się do miasta w wieku 14 lat..
Helena
została powołana do życia religijnego przez wizję Chrystusa
Cierpiącego. Odpowiadając na łaski Boże, wstąpiła do Zgromadzenia
Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie 1 sierpnia 1925
roku, gdzie jako Siostra Faustyna od Najświętszego Sakramentu przeżyła
13 lat. Posługiwała w Krakowie, Płocku i Wilnie jako: kucharka,
ogrodniczka i furtianka. W tej pokornej roli, w jakiej żyła,
doświadczyła głębokich przeżyć mistycznych nieznanych nawet najbliższym
towarzyszkom. W 1934 r., w posłuszeństwie swojemu kierownikowi
duchowemu, swoim przełożonym i samemu Jezusowi, Siostra Faustyna
rozpoczęła pisać swój dzienniczek. To jest podstawowe świadectwo
jakie nam zostawiła. Odkrywa ono jej głębokie życie duchowe, walkę w
dążeniu do doskonałości chrześcijańskiej, oraz szczególne
upodobanie Boga w niej. Otrzymała dar kontemplacji, częstych zjawień
Jezusa, zjawień Najświętszej Panienki, głębokiego poznania tajemnicy
miłosierdzia Bożego, objawień, ukrytych stygmatów, proroctwa i
czytania w duszach ludzkich oraz mistycznych zaślubin. Sama jednak nie
przywiązywała do nich wielkiej wagi. Siostra Maria Faustyna przyjęła
zaproszenie Jezusa by stać się jego apostołką i sekretarką i głosić
światu ogromne orędzie miłosierdzia Bożego: „Dziś wysyłam Ciebie
do całej ludzkości z moim miłosierdziem. Nie chcę karać zbolałej
ludzkości, ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego miłosiernego
serca.” (Dz.1588) „Jesteś sekretarką mojego miłosierdzia,
wybrałem cię na ten urząd w tym i przyszłym życiu.” (Dz.1605)
„(...) abyś dawała duszom poznać moje wielkie miłosierdzie, jakie
mam dla nich i zachęcała je do ufności w przepaść mojego
miłosierdzia.” (Dz.1567) „+ Nie znajdzie ludzkość
uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia
mojego.” (Dz.300)
Misja świętej Faustyny zawierała się w trzech podstawowych zadaniach:
- Przypomnieć światu i Kościołowi tę prawdę o
miłosierdziu Bożym dla każdego człowieka, tak jak jest objawiona w
Piśmie Świętym
- Upraszać miłosierdzia Bożego dla całego świata,
szczególnie dla biednych grzeszników poprzez praktykę
form kultu Bożego Miłosierdzia: Obraz Bożego
Miłosierdzia, Święto
Bożego Miłosierdzia, Koronka Bożego
Miłosierdzia, Godzina Miłosierdzia,
Głoszenie czci Miłosierdzia Bożego
- Zainicjować ruch apostolski Bożego Miłosierdzia,
którego naśladowcy będą głosić i wypraszać miłosierdzie Boże dla
całego świata i dokładać wysiłków w czynieniu dzieł
miłosierdzia, za przykładem siostry Faustyny.
-
Chora na gruźlicę, siostra Faustyna zmarła po długich cierpieniach 5
października 1938 roku w Krakowie. 30 kwietnia 2000 roku, w Niedzielę
Bożego Miłosierdzia, siostra Maria Faustyna została kanonizowana przez
papieża Jana Pawła II, jako pierwsza Święta drugiego milenium.
Święta Faustyno, powiedziałaś nam, że Twoja misja będzie trwać po
Twojej śmierci i
,
że nie
zapomnisz o
nas.
(Dz.
281, 1582)